events etc as enero ends

 

mother democracy's smoking gun

 
as of the moment, two (2) things in the past: 1) yesterday january 22 we commemorate the 28th year of mendiola massacre, rushed the second [salungguhit] for the year, the first one being a [pakyu] about the fare hike; and 2) a discussion posted january 14 about monico atienza's kaibigan poem [up at tektstong bopis], with the comedian, as the [charlie hebdo incident] still gives me and friends some kinda heartache and headache. two (2) forthcoming things: 1) [the cabinet] [revives] itself tomorrow january 24 530pm at [bltx 6 once more with feelings], and the journal will feature our work; and 2) [contend]'s first critical pedagogy series this year "Mula sa Papa Tungo sa Masa: Pope Francis and the Politics of Religion in the Philippines" this coming january 28 at cm recto hall CAL UP Diliman, 9am to 12nn, more images after the cut

enero event exhibit

1) mula college of arts and letters, nailipat na sa college of mass comm ang condemned exhibit at matutunghayan pa rin ito ngayong linggo; 2) bltx sa parating na weekend, pero wala ako dun, pero maraming panalong publikasyong magiging available doon; at 3) kinalas na sa lucban quezon ang factsheet exhibit, at dadalhin ito sa maynila: FACTSHEET 7 | MANILA LEG / Exhibit Schedule: Jan.21-22: Street Exhibit | Mendiola / Jan.27-Feb.7: School of Fine Arts and Design (SFAD) Gallery, PWU MANILA / Jan.27: Exhibit Opening | 5-8pm / Feb.4: ART Talk & Human Rights Discussion X Artists' Walkthrough | 1-5pm / hanggang dito muna okbye

Pagtalak at Pagpapatahimik: Kuro-kuro sa "Komedya" at sa Charlie Hebdo

(May disclaimer ako sa ibaba. Nasa ibaba dahil ayokong nasa itaas dahil baka makaantala sa mambabasa. Burador ito.)

Tunay ngang sandata ng walang kapangyarihan ang satire, pero nagagamit ito minsan ng mga makapangyarihan para lalong gipitin ang mga api [1]. Bilang dibuhista, muntik na rin akong mahulog sa bitag ng mabilis na pag-husga sa karahasan pero may nabasang nakapagpakunot-noo [2]. Mali ang pumatay. Dapat ipaglaban ang karapatan ng LAHAT sa pamamahayag. Walang debate rito. Kaso, sa aktwal, ang pagpatay sa mga gitnang-uring dibuhista at ang pagkundena rito ang tanging nabibigyan ng espasyo. Pinalalampas ang pagpatay sa mabababang-uring walang trabaho--sibilyan man o ang mga walang ibang pagpipilian kundi ang mag-armas tulad ng mga Muslim sa Pransya. Pero iba at mahaba pa itong usapin.

Ang punto: kalayaan sa pamamayahag ang anumang kritisismo tulad nitong aking isinulat at ng ginawa ng Charlie Hebdo [3]. Bukod sa bakit sila pinaslang, sino nga ba ang pumaslang sa kanila? Sino ang makikinabang? Ang aping mamamayang Muslim ba talaga? Mukhang hindi, lalo at hindi rin nila ito ginusto [4].

 

ni josel nicolas